Девојчето од шестата месечина – VIII одделение

Беше втори јуни, точно дваесет и два часот, кога Нина стана од креветот и по обичај го турна кутриот Платон на подот, се затрча кон бањата и ставајќи ја раката под вода виде дека ѕвездата станала огромна и ја зафатила целата дланка. Црна како пекол.. никогаш не била таква. „Црна ѕвезда...знак за опасност. Што треба да направам?” , си помисли. Исплашена, се втурна во собата на тетка Кармен, која силно ја прегрна и ѝ ја натапка раката со вата натопена во розина водичка . Платон очајно мјаукаше и се симна од орманот, а Адонис лаеше и со шепите удираше по влезната врата како да сака да излезе. Кармен не знаеше како да ги смири Нина и животните. Се чинеше како таа вечер да се отворил пеколот. Тоа беше вистина, пеколот беше тука. Насекаде. Се чувствуваше во воздухот. Изданието е изборна лектира за осмо одделение